Farewell Poetry - Hoping for the invisible to ignite

To μουσικό αυτό διαμαντάκι μας το συνέστησε ο μουσικόφιλος Lappinos . Πρόκειται, όπως αυτοσυστήνονται στην ιστοσελίδα τους, για μια παριζιάνικη κολεκτίβα μουσικών, ενός Αγγλοσάξονα ποιητή και σκηνοθέτη και της καλλιτέχνιδας προφορικής ποίησης Amara Ross.

Οι Farewell Poetry συνθέτουν ένα δυναμικό project που συνδυάζει την indie, τη μοντέρνα κλασική, την drone και shoegaze μουσική, την προφορική ποίηση και τις πειραματικές ταινίες. Οι απλές μινιμαλιστικές μελωδίες σε συνδυασμό με τα πειραματικά φιλμ, τις οπτικές αναπαραστάσεις και την λεκτική ποίηση καθιστούν το project των Farewell Poetry το λιγότερο φιλόδοξο και δημιουργικό. Πρόκειται κυρίως για συνδυασμό σκοτεινής ποίησης, που δηλώνεται με εκφραστικές και φορτισμένες διηγήσεις από την Amara Ross και post-rock μουσικής.

Η πρώτη τους δουλειά με τον τίτλο -"Hoping for the invisible to ignite" κυκλοφόρησε μόλις φέτος (2011) κάτω από την Gizehrecords και περιλαμβάνει τέσσερα κομμάτια. Το πρώτο και μάλλον καλύτερο κομμάτι τους: " As True as Troilus" διαρκεί 19 ολόκληρα λεπτά.

gizeh records - hoping for the invisible to ignite - 01 as true as troilus.mp3

Το άλμπουμ τους συνοδεύεται και από ένα DVD με το ασπρόμαυρο φιλμάκι της Ross.

FareWell Poetry - As True As Troilus - TRAILER from FareWell Poetry on Vimeo.

Αρκετοί είναι αυτοί που θα τους παρομοίαζαν με τους Velvet Underground στο Factory και θα τους απέδιδαν την μελαγχολία και την ποίηση των Current 93 και τον ρομαντισμό των Mono, αλλά καλύτερα θα ήταν να αποφεύγαμε τέτοια μονοπάτια.

Οι Farewell Poetry αποτελούν τους πρωτεργάτες στο είδος, που από εδώ και πέρα πολλοί θα ακολουθήσουν.

School of Emotional Engineering

Oι School of Emotional Engineering αποτελούν περισσότερο ένα side-project του Ben Frost, παρά μια ανεξάρτητη μπάντα. Ξεκίνησαν από τη Μελβούρνη και είναι γεγονός ότι σπάνια κάνουν live συναυλίες. Το όνομα "School of emotional engineering" αποτελεί προϊόν έμπνευσης από μια απλή γραμμή στο βιβλίο-κριτική του Aldus Huxley "Brave New World" .

Όλα τα μέλη της μπάντας έχουν προσωπικά ή ομαδικά side-projects σε παραγωγές άλλων καλλιτεχνών όπως πχ. η Bjork.

Η μουσική τους συχνά χαρακτηρίζεται ως ambient, trip-hop, industrial, post-rock και δεν είναι λίγοι, εκείνοι που παρομοίασαν το πρώτο τους ομότιτλο άλμπουμ (2004) με αντίστοιχα των Sigur Ros ή των Godspeed you! Black Emperor. Ο μοναδικός δίσκος τους είναι αποτέλεσμα στην ουσία της στροφής του Frost από τους ηλεκτρονικούς στους post-rock ήχους.

06 - redline.mp3

Στα περισσότερα κομμάτια το πιάνο κατέχει κυρίαρχη θέση, ενώ συνοδεύεται μερικές φορές και από βιολί, τύμπανα, μπάσο και κιθάρα. O ίδιος ο Frost υποστηρίζει σε μία συνέντευξη του ότι οι School of emotional engineering αποτελούν καθαρά προσωπική του δουλειά. Επέλεξε να το "ονομάσει" διαφορετικά για να το διαχωρίσει από το μέχρι τότε μουσικό παρελθόν του.

03 - falling for sylvia.mp3

Είναι δύσκολο να πει κανείς με σιγουριά αν θα απολαύσουμε στο μέλλον και κάποια δεύτερη δουλειά τους, αν και υπάρχει ήδη, ακυκλοφόρητη, καθώς ο Frost θεωρεί ότι πλέον απέχει κατά πολύ από το τι θα ήθελε η μουσική να πραγματεύεται.

Το καλύτερο προσωπικά κομμάτι του δίσκου:

Slicing the skin between my toes (μη σας φοβίζει ο τίτλος! )

Καλά κολλήματα!!