Η ρωσική μουσική σκηνή συνεχίζει να προσελκύει το ενδιαφέρον μας, αυτή τη φορά με τους The Victory Park.
Πρόκειται για μια νέα μπάντα που παίζει κυρίως ατμοσφαιρική μουσική, post-punk και shoegaze. Δεν έχουν υπογράψει ακόμα σε κάποια δισκογραφική εταιρεία αλλά το 2009 κυκλοφόρησαν ένα web- single EP και το 2010 ακόμα ένα EP με τίτλο False Silence, το οποίο μπορεί να κατεβάσει κανείς και από τη σελίδα τους στο last.fm.
Πρόκειται για μια τετραμελή μπάντα από την Κωνσταντινούπολη. Πηγή έμπνευσης για το όνομα τους αποτελεί το λιμπρέτο της όπερας του Ιγκόρ Στραβίνσκι "Οιδίπους Τύραννος". Κυκλοφόρησαν το πρώτο τους Εp το 2008 με τον τίτλο " We will welcome you next time" και το δεύτερο το 2009 με τίτλο "When all guides disappear". Διαθέτουν ολόκληρο το πρώτο δίσκο τους για δωρεάν downloading μέσω της last.fm σελίδας τους και μερικά κομμάτια από το δίσκο του 2009. Η αλήθεια είναι ότι η τουρκική post-rock σκηνή ακόμα εξελίσσεται, αλλά οι Oracles Always Lie σίγουρα θα βρίσκονται σε κάποια από τις 3 θέσεις του βάθρου.
Αυτήν την περίοδο έχουμε κολλήσει με το κομμάτι Remorse for what
Το συγκρότημα δεν έχει ακόμα κάποια επίσημη σελίδα, ούτε μέσω του bandcamp, παρά μόνο του last.fm και του Myspace.
Mετά από μικρή συγγραφική απουσία, τα ραντάρ μας ανάβουν ξανά για τους Βlouse. Πρόκειται για μια 3μελή dream pop μπάντα από το Όρεγκον (αγαπάμε πολύ dream pop μετά τους Still Corners). Δημιουργούνται το καλοκαίρι του 2010 και κυκλοφορούν αρχικά το single "Shadows" το Mάιο του 2011 με την Sub Pop Records και τον πρώτο τους ολοκληρωμένο ομότιτλο δίσκο το Νοέμβριο του 2011 με την Captured Tracks. Το συγκρότημα αποτελείται από την Charlie Hilton, τον Patrick Adams και το μπασίστα των Unknown Mortal Orchestra, Jacob Portrait. Όπως αναφέρουν και οι ίδιοι σε μια συνέντευξη τους, δεν κάνανε τίποτα παραπάνω από το να γράψουν μερικά τραγούδια, να βρουν ένα όνομα για τη μπάντα τους και να τα διαθέσουν για free listening στο ιντερνετ μέσω του bandcamp. Τόσο απλά! Μια ακόμα dream pop μπάντα;; Μάλλον όχι.. Καταφέρνουν να συνδυάσουν διάφορα χαρακτιριστικά συγκροτημάτων που πρωτοκινήθηκαν σε dream pop ήχους, όπως για παράδειγμα τα μπάσα που θυμίζουν Cocteau Twins, ή η ονειρική φωνή της Hilton που μας θυμίζει αρκετά την πρώιμη δουλειά των Mazzy Star.. Ξεχωρίζουμε αμέσως το κομμάτι Into Black, το οποίο στο αρχή του μας απογειώνει με τα μπάσα του τόσο που θα το χαρακτηρίζαμε περισσότερο indie pop! Πόση σημασία έχει;;
Αναρτήσεις
